Ήταν εφτά μήνες πριν. Όχι και τόσο μακριά για να έχει ξεχαστεί. Οι περισσότεροι παίκτες ήταν ίδιοι. Οι προπονητές ήταν ίδιοι. Το αποτέλεσμα στο 30ο λεπτό τότε, ήταν ίδιο. Τι συνέβη στο τέλος; Η Γιουνάιτεντ έκανε την εκπληκτική ανατροπή και έφυγε νικήτρια με 3-2 από την έδρα της Σίτι, παρότι έχανε με 2-0 στο ημίωρο. Όταν, λοιπόν, ο Σέρχιο Αγκουέρο – «έτσι, με αυτό το μαλλί» - διπλασίασε τα τέρματα των γηπεδούχων στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, κάποιοι πονηροί σκέφτηκαν τα περυσινά. Και οι… πονηροί αυξήθηκαν κατακόρυφα όταν από το πουθενά και κόντρα στη ροή του ματς οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν πέναλτι και ο Μαρσιάλ σκόραρε σε πέμπτο συνεχόμενο παιχνίδι για να μειώσει σε 2-1.
Η Γιουνάιτεντ, η οποία για ένα ημίχρονο δεν είχε ούτε μια ευκαιρία να επιδείξει στον αγώνα πήρε ψυχολογία από την είσοδο του Λουκάκου και το γκολ, αλλά φέτος έλειπε εκείνος που πέρυσι έκανε τα πάντα στο γήπεδο. Ο Πολ Πογκμπά ήταν στην κερκίδα και η Σίτι δεν είδε τον εφιάλτη να επιστρέφει. Πάγωσε το ρυθμό μετά το πρώτο σοκ, άντεξε στο πεντάλεπτο από το 78’ ως το 83’ στο οποίο πίεσε η Μάντσεστερ και κατάφερε να κρατήσει μέχρι τέλους τη νίκη και με κυνικό όσο και βασανιστικό τρόπο βρήκε το τρίτο γκολ που «κλείδωσε» το ματς στο 86’. Με τους τρεις βαθμούς κατόρθωσε να επανέλθει στην κορυφή, όπου παρωδικά είχε ανέβει νωρίτερα η Λίβερπουλ, και να σπάσει το σερί της Γιουνάιτεντ, η οποία για τρεις συνεχόμενες σεζόν δεν είχε ηττηθεί στο «Etihad».
Οι φιλοξενούμενοι και χαμένοι της πόλης, έμειναν στους 21 βαθμούς και είδαν αυτό το ωραίο, τελευταίο 15νθήμερο με τις τρεις συνεχόμενες νίκες (σ.σ. 2-1 σε όλα τα ματς) να λήγει στην έδρα της «μισητής» συντοπίτισσας.
