Αν το 1-0 από τον Άγγελο Μπασινά στο ματς της Λεωφόρου διατηρούσε την ελπίδα, το γκολ του Μιχάλη Κωνσταντίνου στη Βαρκελώνη, σαν σήμερα, πριν από 15 χρόνια, στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν τέτοιο που άρχισε όχι μόνο να δυναμώνει αυτή την ελπίδα, αλλά να αυξάνει και τις ρεαλιστικές πιθανότητες θριάμβου εις βάρος της Μπαρτσελόνα, στην πιο αξέχαστη πορεία του «τριφυλλιού» τη σύγχρονη εποχή, έπειτα από εκείνη του 1996.
Ακόμα κι αν οι «μπλαουγκράνα» είχαν ανατρέψει την κατάσταση μέχρι τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα, με τον νυν κόουτς της ομάδας, Λουίς Ενρίκε, να σκοράρει στο 23' και το 49' και τον Χαβιέρ Σαβιόλα να γράφει το τελικό σκορ στο 61', όλοι θα θυμούνται εκείνα τα τελευταία... μαρτυρικά λεπτά για τους Καταλανούς και την υπερπροσπάθεια του Παναθηναϊκού για το γκολ της πρόκρισης.
Ο κόσμος στο «Καμπ Νόου» δεν άντεχε να παρακολουθήσει κάθε επίθεση των παικτών του Σέρχιο Μαρκαριάν, με τους Ολισαντέμπε, Κωνσταντίνου και Βλάοβιτς να χάνουν μοναδικές ευκαιρίες για γκολ.
Ο παλαίμαχος Κύπριος επιθετικός είδε τον Πουγιόλ να σταματάει την προβολή του πάνω στη γραμμή και ο Κροάτης έκανε το σουτ στο 90' + 6' για να περάσει η μπάλα ελάχιστα εκατοστά δίπλα από το αριστερό δοκάρι του Ρέινα, ο οποίος απλά κοιτούσε και ίσως... προσευχόταν σιωπηλά.
Η αντίδραση των «πράσινων» σε αυτή τη φάση, με όλους να πέφτουν στο έδαφος, είναι χαρακτηριστική του συναισθήματος της στιγμής και της ποδοσφαιρικής αδικίας και ατυχίας που βίωσαν εκείνη τη νύχτα στη Βαρκελώνη...
Παλικάρι σ' εκείνο το παιχνίδι ο Γιώργος Καραγκούνης, που έπαιζε από το 30' μέχρι και τις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους με κομμένο χιαστό!
Θυμηθείτε εκείνο το βράδυ:
