Είναι 6 Μαΐου του 2009 και η Μπαρσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα, παρατάσσεται στο «Στάμφορντ Μπριτζ» του Λονδίνου, για να αντιμετωπίσει την Τσέλσι του Γκους Χίντινγκ, στη ρεβάνς για τα ημιτελικά του Champions League. Είχε προηγηθεί το 0-0 του «Καμπ Νόου» ανάμεσα στις δύο ομάδες αλλά και το 6-2 με το οποίο διέσυρε η Μπάρσα την μισητή της αντίπαλο Ρεάλ, στην έδρα της, για το πρωτάθλημα.
Ο Εσιέν με μια βολίδα έξω από την περιοχή στο 9ο λεπτό βάζει σε ρόλο οδηγού τους φιναλίστ της περσινής περιόδου, με την Μπαρσελόνα να κρατάει μεν την μπάλα στη συνέχεια, αλλά να μην βρίσκει το τρόπο να κινήσει τον Τσεχ, με τους «μπλε» να έχουν κι άλλες ευκαιρίες για γκολ.
Στο 66ο λεπτό ο Αμπιντάλ αποβάλλεται με απευθείας κόκκινη κάρτα και το έργο γίνεται ακόμη πιο δύσκολο για τους «μπλαουγκράνα», με την Τσέλσι να βρίσκεται πολύ κοντά στο να προκριθεί για δεύτερη σερί σεζόν στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Κι εκεί που όλα έδειχναν χαμένα για την Μπάρσα, στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων, μία... χαμένη μπαλιά, καταλήγει δια ποδός Μέσι στον Ινιέστα, που με ένα μονοκόμματο σουτ, στέλνει την μπάλα στα δίκτυα και τη Μπαρσελόνα στον τελικό.
Το περίφημο «Iniestazo».
Το γκολ περνάει στην ιστορία ως ένα από τα πλέον κλασικά τόσο του παίκτη, όσο και της ομάδας, αφού η χρονιά συνοδεύτηκε από το πρώτο τρεμπλ στην ιστορία του συλλόγου.
Εννιά περίπου μήνες μετά, παρατηρείται μία έξαρση σε γεννήσεις στην Καταλονία. Ο συνειρμός, πέραν από πανεύκολος, είναι δεδομένος...
Κι αν δεν πιστεύετε (εμάς), ακούστε το από τον ίδιο τον παίκτη, που για να γιορτάσει την 11η επέτειο από εκείνη την βραδιά, πήρε μερικούς φίλους «για να μοιραστεί μία αξέχαστη και πολύ οικεία στιγμή», όπως αναφέρει επί λέξη στο tweet του.
