Ο πρόεδρος της Αρμενίας Αρμέν Σαρκισιάν υπέβαλε σήμερα την παραίτησή του λέγοντας ότι πιστεύει πως το σύνταγμα της χώρας δεν του δίνει αρκετές εξουσίες για να επηρεάσει τις εξελίξεις στην χώρα του που διανύει σοβαρή κρίση.
Πρόεδρος από το 2018, ο Αρμέν Σαρκισιάν ήλθε πέρυσι σε σύγκρουση με τον πρωθυπουργό Νικόλ Πασινιάν για σειρά θεμάτων, ανάμεσά τους και η αποπομπή του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων, μετά την ήττα της Αρμενίας το 2020 στον πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν για τον θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
«Το σκέφτηκα επί πολύ, αποφάσισα να παραιτηθώ από την θέση του προέδρου της Δημοκρατίας, αφού εργάσθηκα ενεργητικά για σχεδόν τέσσερα χρόνια», αναφέρεται σε ανακοίνωση του Σαρκισιάν που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της αρμενικής προεδρίας.
«Εγείρεται το ερώτημα γιατί ο πρόεδρος απέτυχε να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις που μας οδήγησαν στην παρούσα εθνική κρίση. Ο λόγος είναι και πάλι προφανής - έλλειψη των κατάλληλων εργαλείων - το Σύνταγμα. Η ρίζα ορισμένων από τα πιθανά προβλήματά μας είναι κρυμμένα στον Θεμελιώδη Νόμο».
Τον Δεκέμβριο 2015, η Αρμενία μετατράπηκε σε κοινοβουλευτική δημοκρατία, έπειτα από δημοψήφισμα, ενώ οι προεδρικές εξουσίες περιορίσθηκαν. Η εκτελεστική εξουσία βρίσκεται ουσιαστικά στα χέρια του πρωθυπουργού.
Η Αρμενία συμφώνησε σε κατάπαυση του πυρός με το Αζερμπαϊτζάν τον περασμένο Νοέμβριο, αφού η Ρωσία κάλεσε τις δύο χώρες να τερματίσουν την φονικότερη ένοπλη σύγκρουσή τους μετά την σύρραξη των έξι εβδομάδων το 2020, όταν η Μόσχα είχε επίσης μεσολαβήσει για την κατάπαυση των εχθροπραξιών.
Εκτοτε, ο πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν δέχεται πιέσεις με τακτικές διαδηλώσεις να παραιτηθεί βάσει των όρων της ειρηνευτικής συμφωνίας. Βάσει της συμφωνίας του 2020 υπό την αιγίδα της Μόσχας, το Αζερμπαϊτζάν ανέκτησε τον έλεγχο επί του εδάφους του Ναγκόρνο Καραμπάχ που είχε απολέσει κατά τον πόλεμο στην δεκαετία του 1990.
Μετά την ανεξαρτητοποίησή της το 1991 από την Σοβιετική Ενωση, η Αρμενία παραμένει εξαρτημένη από την Ρωσία για βοήθεια και επενδύσεις. Πολλοί Αρμένιοι κατηγορούν την κυβέρνηση για διαφθορά και κακοδιαχείριση μίας οικονομίας που δεν έχει συνέλθει μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ.
