Της Δήμητρας Μακρυγιάννη
Διαστάσεις πραγματικής κρίσης με απρόβλεπτες συνέπειες για τη νέα σχολική χρονιά, παίρνει η σύγκρουση των εκπαιδευτικών με το Υπουργείο Παιδείας.
Το casus beli για τους εκπαιδευτικούς είναι η προσπάθεια του Υπουργείου να περιορίσει τις απαλλαγές που παίρνουν για δραστηριότητες πέραν της διδασκαλίας και οι οποίες, σύμφωνα με την κυβέρνηση, έχουν συνολικό κόστος για το κράτος 52 εκατομμύρια ευρώ. Σε αυτές τις δραστηριότητες περιλαμβάνονται, ανάμεσα σε άλλα:
- Ηλικία. Στα 8 χρόνια υπηρεσίας μειώνονται κατά δύο οι διδακτικές περίοδοι, στα 15 χρόνια άλλες δύο και στα 19 χρόνια άλλες δύο
- Υπεύθυνος τμήματος
- Πρακτικογράφος
- Υπεύθυνος έκδοσης περιοδικού
- Χορωδία
- Παρελάσεις
- Προετοιμασία αθλητών
- Ομιλίες σε εκδηλώσεις
- Υπεύθυνος αίθουσας
Με βάση τα στοιχεία που δίνει το Υπουργείο, συνηθισμένο είναι το ακόλουθο παράδειγμα:
Ένας φιλόλογος ξεκινά με 24 σαρανταπεντάλεπτες περιόδους την εβδομάδα. Σε 8 χρόνια πάει στις 22 και, εάν είναι υπεύθυνος τμήματος στις 20. Εάν αναλάβει και τη διοργάνωση εκδήλωσης ή έστω κάποια ομιλία, φθάνει αισίως στις 18 με 19 περιόδους την εβδομάδα. Δηλαδή λιγότερο από τέσσερις την ημέρα.
Αυτό σημαίνει ότι από τις επτά ώρες που είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται στο σχολείο διδάσκει τις τρεις. Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τις υπόλοιπες τέσσερις δεν κάνει τις άλλες δραστηριότητες. Σημειώνουμε ότι στη διάρκεια της εργασίας του έχει τρία διαλείμματα συνολικής διάρκειας 50 λεπτών.
Το μείζον ζήτημα που προκύπτει είναι με τους συντεχνιακούς. Οι προέδροι των οργανώσεων απαλλάσσονται πλήρως από τα διδακτικά τους καθήκοντα ενώ σημαντικές απαλλαγές έχουν και οι υπόλοιποι.
Ένα μέτρο πάντως που δεν ισχύει ακόμα και στην υπόλοιπη δημόσια υπηρεσία και που το κόστος του υπολογίζεται στις 750 χιλιάδες ευρώ.
