Όταν ο Ανδρέας Μιχαήλ ήταν 17 ετών, έκλεψε £30.000 από την πιστωτική κάρτα της μητέρας του, για να δημιουργήσει μια ιστοσελίδα με έναν φίλο του.
Ουσιαστικά πήρε τα λεφτά που προορίζονταν για τις σπουδές του και τα χρησιμοποίησε για να αρπάξει την επιχειρηματική ευκαιρία που ονειρευόταν. Μια εταιρεία που θα παρείχε email και διαδικτυακές υπηρεσίες σε εταιρείες που ήθελαν να επεκταθούν.
Έτσι δημιούργησαν τη δική τους εταιρεία, την εταιρεία Fasthosts.
"Είχαμε τους υπολογιστές που χρειαζόμασταν στην κρεβατοκάμαρά μας στο σπίτι της μαμάς, και είχαμε δημιουργήσει το λογισμικό οι ίδιοι", λέει ο Andrew.
"Αλλά αυτό που πραγματικά χρειαζόμασταν ήταν μια σύνδεση υψηλής ταχύτητας στο διαδίκτυο, η οποία εκείνη την εποχή σήμαινε το σκάψιμο του δρόμου, και κόστιζε περίπου £30.000, αλλά δεν είχαμε λεφτά".
Έτσι έκλεψε την πιστωτική κάρτα της μητέρας του και προχώρησε την αναβάθμιση του διαδικτύου.
Στόχος ήταν η επιχείρηση να κέρδιζε αρκετά στον πρώτο μήνα λειτουργίας της για να πληρώσει το λογαριασμό της πιστωτικής κάρτας όταν θα έφτανε.
"Μέχρι το τέλος του μήνα είχαμε αρκετούς πελάτες και χρήματα για να πληρώσουμε για τη γραμμή διαδικτύου και τη διαφήμιση"
Η μητέρα του τελικά τον συγχώρεσε για την πράξη του και σήμερα βγάζει εκατομμύρια.
Ο Andrew ακύρωσε τα δικά του σχέδια για σπουδές για να επικεντρωθεί σε πλήρη απασχόληση στην ανάπτυξη της Fasthosts.
Εννέα χρόνια μετά, όταν ήταν 26 μόλις ετών, πούλησε την εταιρεία, με το μερίδιο του 75%, να μετατρέπεται σε 46 εκατομμύρια στερλίνες.
Δύο χρόνια αργότερα, ο Andrew ίδρυσε την εταιρεία Livedrive και την πούλησε και πάλι για δεκάδες εκατομμύρια.
Ο Andrew γεννήθηκε στην Κύπρο και μεγάλωσε στο Cheltenham. "Ο πατέρας μου ήρθε από την Κύπρο και ήταν πολύ μικρός επιχειρηματίας", λέει.
"Όπως πολλοί Κύπριοι, άνοιξε καταστήματα fish and chips και καφέ, κι έτσι πέρασα κάποια από την παιδική μου ηλικία συλλέγοντας εισπράξεις και συζητώντας επιχειρηματικές ιδέες."
Μετά την πώληση του Livedrive το 2014, η τελευταία επιχείρηση του Andrew είναι το Bark.com, ένας ιστότοπος που επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν κράτηση σε επαγγελματίες, από τον υδραυλικό έως τον δάσκαλο κιθάρας, τον περιπατητή του σκύλου ή τον προσωπικό εκπαιδευτή.
Κοιτάζοντας μπροστά, ο Andrew λέει ότι έχει ακόμα πολλές φιλοδοξίες.
"Είμαι το είδος του ανθρώπου που όσο περισσότερο έχω, τόσο περισσότερο θέλω. Και παρόλο που οι δύο πρώτες επιχειρήσεις μου πήγαν καλά, δεν θεωρώ τον εαυτό μου ως άκρως επιτυχημένο".
