του Γιώργου Χρυσάνθου
“Γεια σου κυρ κορωνοίδη που μας κλείνεις μες το σπίτι. Σε φοβάμαι λίγο πια, αλλά η μαμά μου, μου δίνει μια μεγάλη αγκαλιά. Δεν θέλω να κολλήσω, ούτε καν να σε αγγίξω. Είμαι τόσο προσεκτική που δεν δίνω σε κανένα ούτε ένα φιλί.”
Αυτό το ποίημα το έγραψε μια μικρή μας φίλη, η Λητώ. Σήμερα έχει τα γενέθλια της και τα πέρασε αλλιώτικα, αφού ο κορωνοϊός έγινε η αιτία να ακυρωθεί το πάρτι γενεθλίων.
“Βασικά θα είμαστε μόνοι μας.”
Σιγά το πράγμα μπροστά στα όσα συμβαίνουν θα πουν κάποιοι. Ίσως να ξέχασαν όμως τι σημαίνει να είσαι παιδί.
Η Λητώ αντιμετωπίζει πάντως την κατάσταση με χαμόγελο, παρά το γεγονός ότι δεν έχει μαζί τους φίλους της, τους όποιους έχει να δει μέρες.
“Φίλοι μου σας πεθύμησα πάρα πολύ, θέλω να βρεθούμε αλλά τώρα που είναι ο κορωνοϊός δεν μπορούμε να βρεθούμε.”
Και την μεγάλη αδελφή να στέλνει το δικό της μήνυμα στην μικρή της οικογένειας!
“Βασικά θέλω να της ευχηθώ χρόνια πολλά, ότι θα περάσουμε καλά σπίτι οικογενειακά και ότι θα περάσει.”
Ο μπαμπάς δίνει πάντως την δική του υπόσχεση για τα επόμενα γενέθλια της Λητώς.
“Του χρόνου όσο πιο μεγάλο πάρτι γίνεται. Είναι δύσκολο για ένα μωρό να το βιώνει τούτο και να μην μπορεί να καταλάβει.”
Ο τελευταίος λόγος στη Λητώ, η οποία έστειλε μήνυμα στην γιαγιά και τον παππού τους οποίους δεν κάλεσε στα γενέθλια γιατί θέλει να τους προσέχει.
“Τον παππού και την γιαγιά πρέπει όλοι να προσέχουμε και στα σπίτια μας συνέχεια να μένουμε.”
