Του Γιώργου Χρυσάνθου
Δημοσιογράφος 1974
«Η Αμμόχωστος αυτό το πρωί μοιάζει με φάντασμα…»
Είναι η στιγμή που τουρκικά μαχητικά χτυπούν στα τυφλά το παραλιακό μέτωπο της Αμμοχώστου. Παντού συντρίμμια, φωτιές και απεγνωσμένοι άνθρωποι. Ένας από τους πυραύλους χτυπά το ξενοδοχείο Σαλαμίνια.
«Αυτό το πρωί υπήρχαν τουρίστες στο ξενοδοχείο, περίπου 100 τουρίστες».
Νεκρός πέφτει ο νεαρός τότε Ιάκωβος, ο οποίος εργαζόταν στο ξενοδοχείο και εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στον 12ο όροφο.
Και 46 χρόνια μετά, το συνεργείο του Alpha, μπήκε στο ξενοδοχείο. Η πρώτη φορά που κάποιος - πέραν από δυνάμεις του κατοχικού στρατού και των λεγόμενων Αρχών - μπόρεσαν να περάσουν την πόρτα του Σαλαμίνια.
Τα πάντα ερειπωμένα και λεηλατημένα. Το μόνο που θυμίζει το άλλοτε μεγάλο ξενοδοχείο, είναι η αρχιτεκτονική του. Και φτάνοντας στην πίσω πλευρά, τα σημάδια από τον πύραυλο που κτύπησε το Σαλαμίνια, δεν μπορούν να κρύψουν την τουρκική θηριωδία, σε ένα κτήριο το οποίο την ώρα της επίθεσης, φιλοξενούσε 100 κύπριους και ξένους πολίτες.
Ο χτυπημένος από την τουρκική αεροπορία ανελκυστήρας του ξενοδοχείου, στέκει εδώ και 46 χρόνια με την βοήθεια τεσσάρων συρματόσχοινων…
Και βαδίζοντας σιγά σιγά προς τα πάνω, οι εικόνες το ίδιο συγκλονιστικές. Τα δωμάτια άδεια, αφού κάποιοι φρόντισαν με τις πλάτες του τουρκικού στρατού να μην αφήσουν τίποτα. Και εμείς με κομμένη την ανάσα και ψιθυρίζοντας, αφού μόλις 100 μέτρα από το σημείο υπήρχε στρατιωτική σκοπιά.
Βρισκόμαστε στο δωμάτιο 201 του ξενοδοχείου, το μπάνιο του οποίου χτυπήθηκε από τα τουρκικά πυρά.
46 χρόνια μετά, και η είσοδος σε αυτό το ξενοδοχείο, προκαλεί δέος, συγκίνηση και κυρίως θλίψη. Σε μια πόλη γεμάτη φαντάσματα και κτίρια που στέκουν εκεί, λεηλατημένα, για να θυμίζουν την άλλοτε αγαπημένη πόλη των Αμμοχωστιανών.
Δείτε το βίντεο ΕΔΩ.
