της Νάσιας Ιωάννου
Αίσθηση προκαλούν οι συνεχείς προσλήψεις προσωπικού στο ΡΙΚ, την ώρα που εργοδοτούσε ήδη, σύμφωνα με την ελεγκτική υπηρεσία, ικανοποιητικό αριθμό ατόμων σε συγκεκριμένες θέσεις. Μέσα από την έκθεση για το έτος 2018, που δόθηκε το απόγευμα στη δημοσιότητα, φαίνεται ότι η διεύθυνση του ΡΙΚ έχει προβεί στην πρόσληψη νέων μισθωτών ορισμένου χρόνου.
Συγκεκριμένα δύο ηχολήπτες την ώρα που εργοδοτούσε 11, ένα γραφίστα ενώ είχε 8, τέσσερις Δημοσιογράφους ή Βοηθούς Συντάκτες ενώ εργοδοτεί άλλους 49. Τέλος προσέλαβε 6 παρουσιαστές ενω εργοδοτεί ακόμη 6
Οδυσσέας Μιχαηλίδης - Γενικός Ελεγκτής
Η θέση του Ιδρύματος ότι πρόκειται για κάλυψη έκτακτων αναγκών, ή για την εξυπηρέτηση νέων τηλεοπτικών εκπομπών, δεν μας βρίσκει σύμφωνους όπου το Ίδρυμα διαθέτει υφιστάμενο προσωπικό, ειδικά εφόσον η Μελέτη της PWC ανέδειξε την ύπαρξη πλεονάζοντος προσωπικού.CH:6 HOME Article Above Next Article Responsive 300X100 d:0x0 m: 300x250
Για τα συγκεκριμένα ευρήματα τοποθετήθηκε και ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, μέσω twitter, υπενθυμίζοντας την εισήγηση της PWC ότι το ίδρυμα θα πρέπει να προχωρήσει σε μείωση 49 με 60 ατόμων.
Νικόλας Παπαδόπουλος - Πρόεδρος Δήκο
Αν δεν ακούσουμε πειστικές απαντήσεις από την Διεύθυνση για το πως θα διορθωθούν τα κακώς έχοντα το ΔΗΚΟ δεν πρόκειται να εγκρίνει τον προϋπολογισμό.
Σε σχέση με τα προγράμματα του ΡΙΚ, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, υπήρχαν σε ισχύ 70 συμβόλαια παροχής υπηρεσιών - εκτός των συμβολαίων για παροχή έτοιμων εκπομπών - με συνολικό κόστος €764.910.
Ενώ το συνολικό κόστος των εσωτερικών παραγωγών ανήλθε στα €1.110.421,46 και των
συμπαραγωγών ανήλθε στα €1.251.950,00.
Εντύπωση προκαλούν και οι ετήσιες απολαβές των 8 διευθυντών του ιδρύματος, οι οποίοι λαμβάνουν συνολικά ετησίως 670.981 ευρώ.
Με τις απολαβές του γενικού διευθυντή να φτάνουν τις ενενήντα οκτώ χιλιάδες ετησίως.
Η Ελεγκτική Υπηρεσία, κρούει για ακόμη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου ως προς το ενδεχόμενο της αναβάθμισης έκτακτων υπαλλήλων σε θέσεις της ιεραρχίας, χωρίς την ανοικτή προκήρυξη θέσεων. Όπως επισημαίνει κάτι τέτοιο θα αποτελούσε προηγούμενο για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά κυρίως για το κεντρικό κράτος.
